ناوگان ها یمدرن امروزی به طور گسترده از سونار استفاده می کننذ دو نوع سوناری که در مباحث قبلی مطرح شد ( سونار های فعال و غیر فعال ) به طور مکرر مورد استفاده قرار می گیرند . زمینه فعالیت های این رادار ها بسته به نوع موقعیت ناوها و زیردریایی ها تغییر می کند و بسته به نوع عملکرد نظامی در زمینه های مختلف باهم تفاوت می کنند . سونار های فعال زمانی که بتوانند موقعیت هدف را به خوبی تشخیص دهند بسیار مفید هستند . عملکرد سونارهای فعال مشابه رادار می باشد . پالس صوتی ارسال می شود سپس امواج صوتی در تمامی مسیرها شروع به حرکت می کنند . زمانی که این امواج به زمین برخورد میکنند امواج برخوردکننده در تمام جهات بازتابیده می شوند . و بعضی از سیگنال های بازتابیده شده به سنسور سونار فعال میرسند . این سیگنال های بازتابیده شده تکنیسین های سونار را قادر می سازد تا به شناسایی پارامتر هایی از قبیل فرکانس سیگنال انرژی سیگنال رسیده شده عمق درجه حرارت آب و درنتیجه موقعیت هدف بپردازند . اگرچه که استفاده از سونارهی فعال در عملیات نظامی بسیار خطرناک است زیرا به راحتی توسط ناوها و زیردریایی های دیگر قابل شناسایی است. برای اینکه نوع سونار ساتع کننده انرژی چیست کافی است تا به سیگنال صوتی ناشی از سونار گوش فرا دهیم (معمولا با استفاده از فرکانس سیگنال های رسیده شده به سنسور ) . در نتیجه با استفاده از انرژی دریافتی می توان موقعیت رادار را شناسایی کرد . سونارهای فعال قادر به شناسایی اهداف دریک فاصله معین می باشند اما مشکل این است که این رادار توسط شناساگرهای دیگر در فواصل چندین برابر فاصله شناسایی این سونارها قابل شناسایی هستند .



اهداف سونار رابطه کمی با محدوده ای که سونار در مرکز آن واقع شده است دارد . به طور نسبی بزرگی سیگنال دریافت شده از سونار ارسالی و نیز مسافت تا هدف وابسته است . و سیگنالها ی رسیده شده به سونار تنها مقدار کمی از اندازه سیگنال های ارسالی را به خود اختصاص می دهند . حتی اگر سیگنال دریافت شده توسط سونار دارای قدرتی مشابه باشند .







مثال زیر بیان کننده برخی از مشکلات به وجود آمده است :



فرض کنیم که سونار قابلیت ارسال سیگنالی با انرژی 20 وات و دریافت سیگنالی با حداقل انرژی 5 وات باشد . حال فرض نمایید که در فاصله 500 متری انرژی سونار به میزان 10 وات کاهش یابد . در صورتی که سیگنالی که بازتابیده میشود به طور کامل بازتابیده می شود با انرژی بیش تر از 5 وات به دریافت کننده سیگنال می رسند سیگنال اصلی دارای انرژی بالاتر از سیگنال با انرژی بیش از 5 وات در فاصله بین 500 تا 1000 متری است . اما دراین فاصله سیگنال بازگشتی به سونار دارای انرژی کمتر از 5 وات است و در نتیجه توسط سنسور قابل شناسایی نیست و در صورتی که از بویه صوتی استفاده کنیم پالس بازگشتی قابل شناسایی است . گیرنده آکوستیکی یا فرستنده آکوستیکی رادیویی نصب شده روی بویه که می تواند از هواپیما یا چتر پایین انداخته شود تا صداهای زیر آبی زیر دریا ها را دریافت و آنها را به هواپیما ارسال کند . برای ردیابی هدف تعداد زیادی بویه با الگوهایی که دارای مکان های معلوم یا مشکوک بوده به حضور هدف فرستاده می شود که هر بویه سیکنال قابل شناسایی خود را ارسال میکند .



[/img]http://www.hamkelasy.com/images/stories/sonar_06.jpg[img]



در نتیجه جهت شناسایی سیگنال بازگشتی دو راه وجود دارد :



سیگنال ارسالی بسیار پر قدرت باشد .

شناساگرها بسیار حساس باشند تا بتوانند حداکثر فاصله رفت و برگشتی را که موج بازگشتی ارسال میکند تشخیص دهند.

زمانی که سونارهای فعال ایجاد نویز های شدید می کنند در نتیجه کسب اطلاعات توسط آنها ضعیف می باشد این نوع تشخیص توسط وسایلی که سکوها بروی آنها نصب می شوند نظیر هواپیما و هلی کوپترها انجام می گیرد وبه ندرت از زیر دریایها یا کشتی ها استفاده می گردد . زمانی که سونارهای فعال توسط کشتی ها یا زیر دریایی ها مورد استفاده قرار می گیرند این سونارها بوسیله تحریک های کوچک ادواری فعال می شوند( به وسیله پریود های متناوب و به وسیله تحریک های ضعیف ) جهت کاهش خطر شناسایی زیر دریایی توسط سونارهای غیر فعال دشمن در اغلب موارد سونار فعال به صورت پشتیبانی برای سونارهای غیر فعال در نظر گرفته می شود . زمانی که از هواپیما استفاده می شود سونارهای فعال درقالب بویه های یک بار مصرف استفاده می شوند که در هواپیماهای گشت زنی یدک کشیده می شوند یا در مجاورت یا نزدیکی محدوده ای که با سونارهای دشمن در ارتباط هستند انداخته می شوند بطور کلی سونارهای غیر فعال دارای محدوده و بست عملکرد گسترده تر نسبت به سونارهای فعال جهت شناسایی و کسب اطلاعات مورد نظر از هدف هستند .



زمانی که هر یک از وسایل موتور ریزه شده تولید بعضی تحریکات می کنند ممکن است سونار مورد نظر شناسایی شود . جهت بهبود وضعیت شناسایی سونارهای غیر فعال این سونارها دارای چشمی هستند چشمی مرکزی دارای دید 270 درجه است و دو چشمی دیگر که در دو سمت سونار تعبیه می شود هر کدام دارای دید 160 ردجه می باشد در نتیجه سونار دارای دید 360 درجه نسبت به محیط اطراف خودمی گردد. دراینجابا دو مسئله مواجه می شویم نخست نویزهای که زیر دریایی تولید می کند دیگر سیگنالهای دریافتی رسیده به سونار هنگامی که یک سیگنال در یک جهت مشخص شناسایی می شود و توسط سونار تعیین می گردد ( بدین معنا که هر سونار دارای ناحیه دیدی است که قادر به شناسایی سیگنالهای دریافتی است که به آن پهنای باند موقعیت گفته می شود ) این سیگنال توسط سونار آنالیز می شود ( آنالیز با استفاده از پهنای باند باریک ) که به طور کلی از تبدیل فوریه برای مشخص کردن سیگنال و آنالیز آن استفاده می شود سیگنال اصلی دارای فرکانسی است وهر کدام از موتورها نویزهای با فرکانس مشخص تولید می کنند در نتیجه با استفاده از یک فیلتر فرکانس گزین به راحتی سیگنال اصلی از داخل سیگنال همراه با نویز تشخیص داده می شود .



یکی دیگر از کاربردهای سونارهای غیر فعال در مسیریابی اهداف می باشد . این فرایند با نام آنالیز حرکت هدف( Target motion Analysis) شناخته می شود و قادربه مشخص کردن محدوده حرکت هدف جهت راستا و سرعت هدف می باشد . TMA طی فرایند خاصی وبا استفاده از دریافت سیگنالهای با جهت های مشخص از زمانهای متفاوت انجام می گیرد وهر سیگنال بیانگر مکانی است که هدف در آنجا قرار می گیرد با مقایسه این مکانها توسط اپراتور می توان نحوه حرکت را مشخص کرد . هنگامی که آنالیز حرکت نسبی هدف انجام می گیردبه یک مدل هندسی که با تعیین شرایط محدود انجام می پذیرد دست می یابیم .



یکی دیگر از کاربردهای سونارغیر فعال انجام عملیاتهای جاسوسی می باشد. در اینجا وجود تکنولوژی بالا از جمله فیلترهای فرکانس گزین و نیز دریافت کننده های حساس ضروری است . در نتیجه هزینه سیستمها سنگین می شود بطور کلی این آرایش در کشتیهای گران قیمت جهت بهبود وضعیت تشخیص ( شناسایی آنها ) استفاده می شود . زیردریایی های مجهز به سونارهای غیر فعال دارای این قابلیت هستند که در زیر لایه های حرارتی آب مخفی شده یا اینکه با پائین رفتن در جهت عمق دریا می توانند سرعت خود را بهبود بخشند. البته متعاقبا نویزهای تولید شده نیز افزایش می یابد.

نويسنده : niloofar | تاريخ : جمعه 18 خرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

سونار (sonar) ، ناوبری و تشخیص فاصله توسط صوت ( sound navigation and ranging) ، تکنولوژی است که با استفاده از انتشار صدا در زیر آب قادر به شناسایی دیگر ناوها یا کشتی ها است . در انگلستان این تکنولوژی با نام ASDIC ( 1948) شناخته شده است

سونار فعال با ایجاد پالس های صوتی (معروف به پینگ) ، وسپس گوش دادن به پالس بازگشتی عمل میکند . برای تشخیص فاصله از هدف ، شخص می تواند مدت زمان بین دریافت و ارسال پالس را اندازه گیری کند. برای اندازه گیری جهت و راستای هدف می توان از هیدروفونیک های متعدد (hydrofonic) استفاده کرده ، و سپس زمان دریافت پالس توسط هر یک از این هیدروفون ها را اندازه گرفت ، و با مقایسه این زمان ها به راحتی می توان جهت و راستای هدف را تعیین نمود .پالس ارسالی ممکن است دارای فرکانس ثابت بوده یا دارای چهچهه ای (chirp ) از تغییرات فرکانس حامل باشد . درحالت دوم ما شاهد تغییر نامطلوب در بسامد حامل موج پیوسته هستیم . و میتوان از روش فشرده سازی برای دست یابی به سیگنالی با باند باریک و عاری از فرکانس های نامطلوب استفاده کرد . درعمل هنگامی که سیگنال ما از نوع چهچهه ای است مدت زمان دریافت سیگنال افزایش میابد . در نتیجه ما سیگنال دریافتی را با انرژی کمتری نسبت به زمانی که سیگنال ما دارای یک فرکانس بود دریافت می کنیم . در حالت کلی رابطه بین فرکانس و مسافت بدین صورت است که برای مسافت های طولانی از فرکانس های ضعیف تری استفاده می شود

ادامه مطلب ...
نويسنده : niloofar | تاريخ : پنج شنبه 18 خرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

در اواسط دهه 1930 دانشمندان آمريكايي وانگليسي كاركردن با دستگاهي راتجربه مي كردند كه هواپيماها وكشتي ها رابا استفاده از امواج راديويي كه از يك آنتن چرخان ساطع مي شد هدايت مي كرد.

اين دستگاه در اول پيدايش به نام موقعيت ياب راديويي(radio location) شناخته مي شد ولي بعدهابه نامRADAR تغییرنام داد. RADAR=radio Direction And Ranging

در طول جنگ جهاني دوم از رادار به طور زيادي براي رديابي هواپيما هاي دشمن كه به شهر ها نزديك مي شدند استفاده مي شد.همچنين در طول جنگ جهاني دوم از رادار در ابزارها ی مختلفی از جمله در سلاح های ضد هواپیما,در ردیابی هواپیما ها وکشتی ها وهمچنین برای ردیابی هواپیما های بمب افکن دشمن ازفواصل بسیار دور.

نقش رادار در مراقبت پرواز چندین سال بعد از پایان جنگ جهانی دوم به طول کشید.این فاصله زمانی که بین جنگ جهانی دوم واستفاده وسیع از رادار در مراقبت پرواز اتفاق افتاد ,به خاطرتامین نیازهای مختلفی بود که درتفاوت اهداف مراقبت پرواز و کاربردهای نظامی بود .

مراقبت پرواز بدون استفاده از رادار:

Aircraftیکی از اهداف مراقبت پرواز در آن زمان ایجاد امنیت در حرکت تمام پروازها در مناطق کنترل شده در سراسر جهان به وسیله برقراری جدایی مناسب ومطمئن در عملیات روزانه بود. (هدف اول مراقبت پرواز)

این اهداف باید با کمترین تداخل در فعالیت های اقتصادی خطوط هوایی و پرواز های شخصی انجام شود .

سیستمی که برای مراقبت پرواز استفاده می شود براساس رویه ها وقوانین اجباری است که به وسیله خلبانان و مراقبین پرواز باید رعایت شود.

این قوانین شامل جدایی های استانداردی است که کمترین فاصله مجاز بین هواپیماها در تمام جهات به شمار می رود به طوری که هرهواپیمادر تمام لحظات بایددر محدوده ایمن خود در فضاپرواز کند.

این جدایی های استاندارددر تمام حالات برخاستن از باند ,در مسیر پروازی,تغییر ارتفاع ,کاهش ارتفاع,تقرب به باند ونشستن اعمال می شود.تا هواپیما بتواندیک عملیات ایمن را انجام دهد.

اطلاعات موردنیاز برای تامین این جداییها از فرم طرح پروازی (flight plan) که بوسیله خلبان قبل از انجام پروازپر می شود ,تامین می گردد.

این اطلاعات روی نوارهای شاخص پروازی که برای همین منظور تهیه شده اند ودر داخل نگهدارنده های پلاستیکی قرار می گیرند ودر مقابل کنترلر پرواز هستند ثبت می شود که شامل اطلاعاتی در مورد نقاط گزارش اجباری روی مسیر پرواز هستند که باید توسط خلبان گزارش شوند وتوسط کنترلر ثبت شوند که در مواقعی که برای پرواز اتفاقی بیفتد به این نوارها به عنوان سابقه پرواز مراجعه می شود .

اطلاعات دقیقی که روی شاخص های پروازی ثبت می شوند عبارتند از :

towerنام پرواز ,شماره پرواز,فرودگاه مبدا,مسیر پروازی,فرودگاه مقصد ,سرعت , ارتفاع وهمچنین زمان تخمینی که پرواز روی نقاط گزارش اجباری خواهد داشت.به طوری که اگر فاصله زمانی بین زمان تخمینی و زمان واقعی گزارش بیشتر از سه دقیقه شودکنترلر بایدتوسط ارتباط رادیویی موقعیت دقیق هواپیما را جویا شود تا مطمئن شود که برای پرواز اتفاقی نیفتاده است.

خلبانان وکنترلر ها به وسیله دستگاه های ارتباط رادیویی زمینی وهوایی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند.

مرکز کنترل منطقه ای(Area Control Center):

کنسول های کاری مراقبین پرواز که به آنها بردهای پیشرفت پرواز گفته می شود (flight Progress Panel) گفته می شود بوسیله چندین کنترلر (بسته به ترافیک هوایی )کنترل می شود.

مراکز کنترل ترافیک منطقه ای (Area Control Center)که در فرودگاه های پایتخت ها ودر بعضی از شهر های مهم قرار می گیرندمجهز به دستگاه های ارتباط رادیویی ,ودستگاه های ارتباطی داخلی,تلفنها وتلکس ها ودیگر ابزارها برای کنترل ترافیک هوایی می باشد.

فضای کل کشورها به چند زیر فضای کنترل شده در مرکز کنترل منطقه ای تقسیم می شود که Sector نامیده می شود و توسط کنترلر اداره می شود .

هر هواپیمایی قبل از ورود به این فضاها باید از کنترلر مربوطه مجوز لازم را کسب نماید.هر هواپیما در طول پرواز از چندین سکتور پروازی عبور می نماید و هر کنترلر سکتور پروازی وظیفه هدایت ,کاهش ارتفاع ,افزایش ارتفاع وتغییر سرعت را تا نزدیکی هر فرودگاه برعهده دارد.

واحد تقرب پرواز(Approach Control Unit):

concoulدر نزدیکی فرودگاه ها که برای هر فرودگاهی فاصله ای متفاوت است (مثلا برای فرودگاه تبریز ,40 ناتیکال مایل که برابر با 72 کیلومتر است و برای فرودگاه مهر آباد 70 ناتیکال مایل برابر با126 کیلو متر می باشد)توسط واحد تقرب فرودگاه کنترل می شود و پرواز از واحد کنترل منطقه ای به واحد تقرب تغییر فرکانس می دهد. این واحد مسوول ایجاد جدایی بین هواپیماها ی ورودی و خروجی به هرفرودگاهی می باشد.

یکی از کار های مهم در مراقبت پرواز ایجاد هماهنگی بین واحد های مختلف می باشد به طوری که بین دو مرکز کنترل منطقه ای و یا بین مرکز کنترل منطقه ای و واحد تقرب ویا واحد تقرب وبرج کنترل و برعکس باید هماهنگی های بسیار نزدیکی برای ایجاد یک پرواز ایمن صورت گیرد.

سیتمی که شرح داده شد به نام Procedural control نامیده می شود و در آن جدایی های استانداردی بر اساس ارتفاع هواپیما ویا فاصله افقی دو هواپیما برقرار می شود.و سال های زیادی در تمام نقاط جهان استفاده می شد به طوری که در آن از رادار استفاده نمی شود و موقعیت هواپیما ها بر اساس گزارش خلبان ثبت می شود.وچون بین دوهواپیما فاصله زیادی برقرار می شود (مثلا دو هواپیمایی که پشت سر هم ودر یک ارتفاع پرواز می کنند باید حداقل 10 دقیقه پروازی از هم فاصله داشته باشند )به پروازها تاخیر زیادی می خورد

نويسنده : niloofar | تاريخ : پنج شنبه 18 خرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

در سه قرن گذشته ، شاهد حكمفرمايي نوعي از تكنولوژي بوده‌ايم . قـرن 18 ، زمان انقلاب صنعتي در سيستم‌هاي مكانيكي ، قرن 19 ، زمان موتورهاي بخار بود و در قرن 20 ، تكنولوژي جمع‌آوري اطلاعات ، پردازش نمودن و توزيع آنها ميباشد . از ميان پيشرفتهاي مختلف ، ما شاهد رشد بي‌سابقه صنعت رادار وكامپيوتر مي باشيم . اصطلاح رادار برگرفته از حروف اول كلمات   Radio Detection And Ranging مي باشد زيرا رادار درا بتدا وسيله اي براي هشدار نزديك شدن هواپيماي دشمن بكار ميرفت و ضد هوايي را درجهت مورد نظر مي گرداند . رادار هواشناسی يكي از ابـــــزارهاي مهم اندازه گيري پـارامترهاي هواشنــاسي است كه با ارسال امواج الكترومغناطيس و دريافت بازتــاب آن فضــاي تحت پوشش را ميشكافد وبا تجزيه و تحليل بازتاب آن ، اطلاعات جوي را بدست مي آورد واز مزیت های آن پيوستگي زماني و مكاني انــدازه گيريهاي آن است كه به عنوان داده هــاي تكميلي در پيش بيني دقيقتر مكان و زمان و قوع پديده هاي جوي به حساب مي آيد .

تاریخچه 

 در طول جنگ جهـاني دوم کاربرهای رادارهاي نظـــامي از اختلال در انعكاس امواج رادار ، بسبب پديده هاي جوي نظير باران ، برف و ...  پي بردند . با اتمام جنگ در سال 1945 پژوهش در زمينه مطالعه الگوي انعكاس موج رادار از پديده هاي جوي نظير باران هاي نشأت گرفته ازابرهاي استراتوس و ابرهاي همرفت  ادامه يافت و نيز آزمايشات براي تخمين پتانسيل طول موجهاي متفاوت از 1 تا10 سانتي مترانجام شد . David Atlas اولين رادار هواشناسي را در ايالت متحده راه اندازي نمود ، J.Marshall  وR.H.Douglas  دركانادا در زمينه توزيع اندازه قطرات در عرضهاي مياني مطالعه نمودند كه منجر به كشف رابطه Z-R گرديد ، اين رابطه بيانگر بازتاب رادار از سرعت آب در حال سقوط به سمت زمين است . استفاده از رادار هواشناسي براي اولين بار در سال 1950 آغاز گرديد . در سال 1953 يك مهندس برق بنام Donald Staggs اولين ديده باني رادار را ثبت نمود. بين سالهاي 1950 تا 1980 رادارهايي ساخته شدند كه اندازه و شدت بارندگي را محاسبه مينمودند . در طول سال 1970 رادارها بصورت شبكه هاي استاندارد ، سازمان يافتند . بين سالهاي 1980 تا 2000 شبكه هاي رادار هواشناسي در آمريكاي شمالي ، اروپا ، ژاپن و ديگر كشورهاي در حال توسعه با شيوه اي یکپارچه ، شروع بكار نمودند . رادارهاي مرسوم جاي خود را به رادارهاي داپلري دادند كه علاوه بر موقعيت و شدت پديده ها ، سرعت نسبي اين پديده ها را نيز محاسبه مي نمايد . در سال 1988 شبكه اي شامل رادارهايي با طول موج  10 سانتيمتر موسوم به NEXRAD يا WSR-88D Weather Service Radar 1988)) شروع بكار نمودند . در سال 2000 پژوهش در زمينه " فن آوري پلاريزاسون دوگانه" انجام شد. فن آوري پلاريزاسيون دوگانه بمعناي پلاريزه شدن عمودي و افقي تابش مايكروويو است .

نويسنده : niloofar | تاريخ : پنج شنبه 18 خرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

زماني رادار وارد جنگل ها شد، انگلستان پايگاه هاي وسيعي را با رادار مجهز کرد و به اين ترتيب هواپيماهاي آلماني در کار خودشان دچار اختلال شدند. به عقيده بسياري از کارشناسان همين رادار بود که آلمان را علي رغم حمله هاي گسترده هوايي بر روي شهرهايي نظير لندن، ناکام گذاشت. هم چنين بسياري از زير دريايي هايي که تعداد زيادي از کشتي هاي حمل و نقل و ناوهاي جنگي متفقين را به قعر دريا مي فرستادند، با کمک رادارها شناسايي شدند و در عمليات گوناگون خود دچار شکست گرديدند. رادارها حتي در توپخانه ها، موشک اندازها و جنگ هاي زير دريايي ها نيز وارد عمل شدند و توجه قدرت هاي بزرگ تسليحاتي را، حتي پس از شکست هيتلر و پايان جنگ جهاني به خودشان جلب کردند. اما صرف نظر از کاربردها نظامي، رادار خدمات صلح آميز بسياري را براي انسان امروزي در برداشته است. کاهش سوانح در مسافرت هاي دريايي و هوايي همگي مديون رادار هستند. در حقيقت يکي از مهم ترين کاربردهاي علمي رادار با آغاز عصر فضا به وجود آمد و بشر توانست براي اولين بار با کمک رادار به فضا دسترسي پيدا کند و حتي سطح سياره ها و اشکال گوناگون آن ها را شناسايي کند. اين موفقيت سال ها قبل از آن بود که سفينه ها بتوانند از سطح سيارات عکس برداري کنند. بنابراين رادار علي رغم خرابي هايي که با گسترده تر کردن جنگل ها به وجود آورد، توانست خدمات بسيار ارزنده اي را براي جامعه بشري به ارمغان آورد و انسان اين همه را مديون طبيعت بي ادعاست! مرکز کنترل ترافيک فرودگاه ها براي رديابي هواپيماها چه آن ها که بر روي باند فرودگاه قرار دارند و چه آن ها که در حال پرواز هستند و هدايت آن ها از رادار استفاده مي‏کنند.

در برخي از کشورها پليس از رادار براي شناسايي خودروهاي با سرعت غير مجاز استفاده مي‏‏کند. ناسا از رادار براي شناسايي موقعيت کره زمين و ديگر سيارات استفاده مي‏ کند، همين طور براي دنبال کردن مسير ماهواره ‏ها و فضاپيماها و براي کمک به کشتي‏ ها در دريا و مانورهاي رزمي از آن استفاده مي‏ شود. مراکز نظامي نيز براي شناسايي دشمن و يا هدايت جنگ ‏افزارهايشان از آن استفاده مي‏ کنند. هواشناسان براي شناسايي طوفان ها، تندبادهاي دريايي و گردبادها از آن استفاده مي ‏برند. شما حتي نوعي خاص از رادار را در مدخل ورودي فروشگاه ها مي بينيد که در هنگام قرار گرفتن اشخاص در مقابل شان، درب را باز مي ‏کنند. بطور واضح مي‏بينيد که رادار وسيله‏اي بسيار کاربردي مي ‏باشد. استفاده از رادار عموماً در راستاي سه هدف زير مي ‏باشد: شناسايي حضور يا عدم حضور يک جسم در فاصله‏اي مشخص - عمدتاً آن چه که شناسايي مي ‏شود متحرک است و مانند هواپيما، اما رادار قادر به شناسايي حضور اجسام که مثلاً در زير زمين نيز مدفون شده‏اند، مي ‏باشد. در بعضي از موارد حتي رادار مي تواند ماهيت آن چه را که مي ‏يابد مشخص کند، مثلاً نوع هواپيمايي که شناسايي مي‏ کند. شناسايي سرعت آن جسم- دقيقاً همان هدفي که پليس از آن در بزرگراه ها براي کنترل سرعت خودروها از آن استفاده مي ‏کند. جابجايي اجسام - شاتل‏ هاي فضايي و ماهواره‏ هاي دوار بر دور کره زمين از چيزي به عنوان رادار حفره‏ هاي مجازي براي تهيه نقشه جزئيات، نقشه‏هاي عوارض جغرافيايي سطح ماه و ديگر سيارات استفاده مي‏ کنند. تمام اين سه عمليات مي ‏تواند با دو پديده‏اي که شما در زندگي روزمره با آن آشنائيد پياده شود: «پژواک» و«پديده دوپلر» اين دو پديده بسادگي قابل فهم مي ‏باشند، چرا که هر روزه شما با آن ها در حوزه شنوايي خويش برخورداريد. رادار از اين دو پديده در حوزه امواج راديويي استفاده مي ‏برد.

رادار در طبيعت

شايد رادار طبيعي بيشترين استفاده را براي خفاش دارد. چرا که اين پرنده شب پرواز، داراي حس بينايي ضعيفي است و به کمک طبيعت راداري که دارد، مي تواند موانع دور و بر خود را تشخيص دهد. خفاش هنگام پرواز فريادهاي ابر صوتي خاصي ايجاد مي کند که پس از برخورد با اجسام مختلف، منعکس مي شود و به گوش خفاش مي رسد. بوسيله همين پژواک صداهاي ابر صوتي است که نوع مانع و فاصله آن را تشخيص مي دهد و طوري پرواز مي کند که از تصادم با آن ها در امان باشد. بالن ها و دلفين ها نيز از همين پديده بازتاب استفاده مي کنند که در مورد بازتاب هاي صوتي به آن"سونار" گفته مي شود.

نويسنده : niloofar | تاريخ : پنج شنبه 18 خرداد 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |